Na deskach wyobraźni

Często w nocy samotnie,

Tęsknie za tym spojrzeniem,

Pełnym pożądania,

Na deskach wyobraźni,

Rozpoczyna się sztuka kochania,

A jej bohaterem są tylko dwa ciała,

Ziemia od gry miłosnej,

Drży ze strachu cała,

Oddech Twój słyszę,

Lecz cichnie on zaraz,

Zatapiam się w ustach Twych,

Niczym katamaran,

I cisza trwa długo,

Jak w nocnych koszmarach,

Spada kurtyna i robi się ciemno,

Lecz noc ta będzie chwilą przyjemną,

A potem tuz po aplauzie,

Przytulę Cię rozgrzaną,

Ze kocham szepnę, spytam,

Czy na zawsze chcesz,

Być moją panią,

A potem,

Kiedy tylko powiesz,

Ze chcesz i masz ochotę,

Oddawać będziemy się sztuce,

Sztuce kochania której,

Bohaterem są tylko dwa ciała